De zoektocht naar een visioen

De natuur spreekt en maakt gebruik van de stem van mijn hart, waardoor ik in staat ben om de overleveringen van eeuwenoude wijsheid aan het papier toe te vertrouwen.

De zoektocht naar een visioen is een reis naar huis. Om mens te kunnen worden moest de ziel afstand nemen van haar eigen wereld, om zich te kunnen verdiepen in de protocollen die op aarde worden gehanteerd. Door je te laten meevoeren, maakt deze reis je bewust, dat de menselijke realiteit niet de werkelijkheid schetst, maar dat jij het visioen bent waarnaar je op zoek bent. Deze bewustwording schenkt je het vertrouwen om als een buitenbeentje te leven en je los te maken van elke verwachting die je aan banden legt. De zoektocht zal veranderen in een ontdekkingsreis, waar het doel in dienst staat van de gelukzalige momenten die als een zegening zijn voorbestemd.

Het leven vraagt je niet om er op eigen houtje vorm aan te geven en door fysieke inspanning te bereiken wat je je ten doel hebt gesteld. Zij – het leven – vraagt je om haar als geschenk te ontvangen, waardoor je de vele vormen van haar liefde leert herkennen en je in staat bent om je eigen weg te bewandelen. Door ondervinding ga je beseffen, dat het contact met je ziel op geen enkel moment was verbroken, waardoor je verbinding met de lichtwereld zich kan herstellen en jij kunt zijn wat je bent. Het zijn je verlangens, die door de kaders van het gestructureerde denken niet de kans krijgen om te onthullen wat is voorbestemd. Door anders te leren denken creëer je een werkelijkheid, die het leven niet beoordeeld op de haalbaarheid van mogelijkheden, maar die ontvankelijk is voor de magie van synchroniciteit. Synchroniciteit zijn de momenten waar het verleden zijn geheimen prijsgeeft en de toekomst je de vrijheid schenkt om de wijsheid van jezelf vorm te geven.

Inkijkexemplaar

In onderstaande link een boekreview van 'De zoektocht naar een visioen'.

https://www.bloom.be/nieuws/spiritualiteit/boekreview-de-zoektocht-naar-een-visioen-daniel-van-den-hurk

Door de ogen van het kind

In het hart van een kind leeft een magisch rijk, waar surrealistische verschijningen leven om de overtuigingen te ontwapenen die door de bestaande wereld worden opgedrongen. Deze mystieke wezens geven uitdrukking aan de kracht van verbeelding, die haar spontaniteit levend houden ondanks de uitzichtloze werkelijkheid van de heersende chaos. Spontaniteit is het vermogen van een kind dat niet kan worden beperkt door vooringenomen kennis, waardoor ze de levenslust van elke beweging kan ervaren als het pad van de waarheid. Deze gepassioneerde manier van leven geeft uitdrukking aan een bezield spel vol onverwachte wendingen, waar elke verandering wordt omarmd omdat het een creatieve expressie van haar uniciteit is. Door deze onverwachte gebeurtenissen blijft de geest wakker en kan hij doorheen de tijd verandering brengen in elk levensverhaal dat is vastgelopen. De verhalen in dit boek vormen voor het bewustzijn een reis naar een realiteit, die aan de betoverende wereld van magie wordt toegeschreven, maar die in wezen de werkelijkheid kan betoveren om het ongewone te verwelkomen.

Een kind draagt geen maskers, waardoor ze elke dag een nieuw avontuur kan beleven om zich bewust te worden van het levensverhaal dat zich in haar ziel afspeelt. Door haar onbevangenheid kan ze de structuur in de chaos zien en is ze vrij om het leven te ervaren, zonder dat vooringenomen kennis haar wil beperken.

Het kind is een idealist, die ondanks de werkelijkheid leeft in een ideale wereld, omdat dit kleine wezentje de realiteit van haar dromen manifesteert in het spel dat ze speelt. De grote kracht van een idealist is het vermogen om zich aan te passen zonder zichzelf te verloochenen, waardoor deze kracht uitdrukking kan geven aan de liefde voor zichzelf.

Van een idealist wordt vaak gezegd dat hij op een roze wolk zit of met zijn hoofd in de wolken loopt, waarmee wordt beweerd dat deze zogenaamde dromer geen realiteitszin heeft. Deze uitspraak komt van een criticus, die de werkelijkheid beschouwt als een vaststaand gegeven en daardoor het leven analytisch benadert om een situatie naar zijn hand te kunnen zetten. Door de aanhoudende druk van buitenaf is het dus geen sinecure, om in het bijzijn van de vele critici een pionier te zijn en tegen alle verwachtingen in touw te blijven aan het eigen geloof. In tegenstelling tot een avonturier, die wil ontdekken wat hij niet kent, is een pionier de padvinder van onbekende wegen, die enkel zichtbaar zijn voor een idealist. Door het leven als een droom te ervaren is de verbeelding in staat om elke avontuurlijke gedachte te voorzien van de kracht die nodig is voor de verwezenlijking van een ontdekkingsreis.

Verbeelding is een visionair van de ideale wereld, die oog heeft voor het onzichtbare en waarachtig durft te kijken naar het moment dat haar ziel een verhaal in beeld brengt. Zodra deze beelden verschijnen zijn dit de creaties die het kind wenst te ervaren, door het vervolgens als een werkelijkheid vorm te geven. Deze creaties zijn geen doel op zichzelf, maar de realiteit van een schouwspel die een uitnodiging vormen om spelenderwijs invulling te geven aan het leven en als uitverkorene de ideale wereld te kunnen scheppen. Door de vreugde die het kind creëert is elke ervaring een spiegel, die de onverbloemde waarheid van haar unieke verschijning onthult. Er zijn dus vele spiegels nodig om authenticiteit in beeld te kunnen brengen, waardoor elke ervaring een herinnering van een leven is dat leeft in de ruimte voorbij de werkelijkheid van percepties.

Het is een misverstand dat een kind niets weet,

omdat zij de wijsheid belichaamt dat niet pretendeert iets te weten,

waardoor ze vrede heeft met de wetenschap van anderen

die haar vertellen wat ze al weet.