Elke volwassene is een kind, die heeft geleerd om een scheidingslijn te trekken tussen zijn tijd als avonturier en de gehoorzame volger. Door deze scheiding op te heffen hoeft de volger niet meer achterom te kijken en is hij in staat om het leven te ervaren. Het donker is dan niet langer van het licht gescheiden en wordt vreugde weer levensvatbaar, omdat zij alleen kan leven in het spel van tegengestelden die niet zonder elkaar kunnen leven. Hierdoor valt elk oordeel weg en stopt het denken met zijn zoektocht naar een scheiding, waardoor hij geen keuze meer hoeft te maken tussen goed en slecht. Angst zal zijn veroordeling opgeven, omdat hij geen grond meer onder zijn voeten heeft om zijn bestaan te rechtvaardigen. Vreugde zoekt niet naar een danspartner, maar danst op het ritme van haar eigen lied. Door deze uitbundige manier van leven ontmoet het kind haar gelijken die ook hun eigen ritme volgen, waardoor ze samen nieuwe muziek kunnen schrijven. Voor een kind is het ongewone een wereld van geluk en een bron van vreugde, omdat ze niet is gefocust op haar omgeving maar gericht op de ervaring. Gevoelens geven haar leiding, waardoor ze zich gemakkelijk kan uiten en spontaan uitdrukking kan geven aan wat haar bezield.
Comments