Een oude legende vertelt over de eerste wereld van vrede, waar wij als mens met de dieren spraken en vanuit een heilige verbondenheid een gemeenschappelijk leven leidden. Deze wereld was het scheppingsverhaal van gelijken, die verschillend waren in hun bestemming. Elk lichaam was de verschijning van een op zichzelf staande eenheid. Elke verschijning beschouwde zichzelf als een uitverkorene van de Hemelse familie die deelnam aan het leven op aarde. Het was een wereld waar elk wezen zich in volle eer en glorie kon manifesteren en zijn bestemming kon vervullen. Het waren de verschillen, die als bron van inspiratie, je de kracht gaf om je van anderen te kunnen onderscheiden. Er was één gemeenschappelijke taal, die als trilling elk hart in liefde verbond. De essentie van deze wereld was de invulling van individuele talenten, die de eenheid het vermogen gaf om de schoonheid van haar eensgezindheid naar buiten te brengen. Het leven was ongestructureerd en wild van vreugde. Elk moment was een avontuur, waaraan iedereen deelnam om in het geluk van de eenheid te kunnen delen. Niets stond de harmonieuze samenleving in de weg en iedereen profileerde zich vanuit zijn ware essentie. Het waren de verschillen die deze eenheid vorm gaf, waardoor concurrentie, afgunst en jaloezie niet konden bestaan. De wereld was vervuld van licht, waarin het donker een aangename bron van rust was om de eenheid van liefde te kunnen koesteren. Jij stamt uit deze oorspronkelijke wereld, die als droom jouw essentie weergeeft.
Overgave is niet je droom opgeven,
maar de strijd om er te geraken.
Uit het boek: 'De zoektocht naar een visioen'
Comments