Het ontstaan van de Zielsmens.

Naarmate ik ouder werd ontdekte ik, dat mijn honger naar kennis steeds groter werd waardoor ik op zoek ging naar antwoorden. De antwoorden die ik zocht kon ik niet vinden in de wetenschap en in de geneeskunde, waar wij als mens enkel als fysiek wezen behandeld worden. Er moest meer zijn tussen hemel en aarde dan alleen de waarneembare vorm. Ik verdiepte me in het ontstaan van de eerste Zielsmens en mijn gidsen hielpen me hierbij. Ik was gefascineerd in het stervensproces, maar hoe ik ook mijn best deed, ik kreeg geen bevredigend antwoord. We zijn steeds op zoek naar bewijs in materiële vorm, waardoor alles wat niet waarneembaar is als niet reëel of geloofwaardig wordt beschouwd. Ik vroeg mijn gidsen om duidelijkheid, maar besefte toen nog niet wat ik vroeg. De mystieke wereld van de kosmosofie was me vreemd. Ik kreeg een nieuwe gids, die me zou begeleiden door het web van verwarring. Langzaam werden de draden ontrafeld en helder gemaakt. Ik ontdekte dat niets onwaar was, maar dat vele aspecten geen verbinding met elkaar maakten. De wetenschap was enkel gericht op de evolutieleer van de fysieke mens en de godsdienst enkel gericht op Adam en Eva als eerste mensen op aarde. Ik vroeg aan mijn gids (Melchior) hoe ik dit kon samenvoegen en hij verwees me naar de engelen en de mystieke werelden van licht en donker. Ik kreeg dromen en visoenen van wezens die ik nog nooit gezien had en ook hier begon ik te twijfelen aan mijn eigen verbeeldingskracht. Melchior stelde me gerust en vertelde me, dat hij wijsbegeerte was en me zou leiden door dit kluwen van onwetendheid. Gaandeweg werd ik me bewust dat er nog andere bewustzijnsvormen waren en ontdekte ik, dat de ziel miljarden jaren oud is. Wij, als mens, kunnen maar moeilijk vatten dat we gebonden zijn aan de universele krachten en wetten van licht en donker, omdat we onszelf als een superieur wezen beschouwen. Miljoenen, misschien wel miljarden jaren geleden, hadden we als ziel een andere bestaansvorm, een andere levensvorm, in andere planetaire stelsels. Dit maakt dat het lichaam eindig en beperkt is, maar dat de ziel eindeloos groots is, vormloos en verbonden met de lichtessentie van de bron. Heel mijn leven worstelde ik met deze beperkte materie en vervloekte ik mijn lichaam, omdat ik gewoon was om als ziel te reizen door tijd en ruimte. Het is niet verwonderlijk dat vele astronauten op zoek gaan naar leven op andere planeten, want ooit woonden we, weliswaar in een andere levensvorm, op deze planeten. Het universum is oneindig, waardoor wij als ziel oneindig zijn. Maar hoe werd nu de eerste zielsmens geboren?

Door vele eeuwen heen zijn we zijn als mens via celdeling en cel mutaties geboren. Ooit waren we niet meer als cellen, die op een natuurlijke manier verbonden waren met de aarde. Deze cellen kwamen samen en splitsten zich opnieuw op, net zolang totdat de eerste levensvorm ontstond, gelijkwaardig aan dieren, die een gelijkaardig proces ondergingen. Vele mutaties waren nodig vooraleer wij als mens konden bestaan. Door onze superioriteit vergeten we dikwijls dat de dierenwereld en de plantenwereld zich miljoenen jaren eerder ontwikkelden. Wij, als mens, waren één van de laatsten die een bestaansvorm aannamen.

Als oermens onderscheidden we ons doordat we genetisch bevoorrecht waren met een intelligentie die zich steeds bleef ontwikkelen tewijl het dierlijk gedrag van overleving, het instinctieve deel, aanwezig bleef. Velen noemen dit gedrag het reptielenbrein. Dit reptielenbrein zorgt er nu nog altijd voor dat we heel dierlijk reageren op situaties die ons uit onze comfortzone halen. Het reptielenbrein ontwikkelde zich niet verder en is authentiek aan dat van de dieren, die zoals de mens trachten te overleven. Wat ons als mens onderscheidt van de dieren, is dat gaandeweg de evolutie onze hersenen in staat waren om onderscheidt te maken en te leren. We leerden op twee benen te lopen en niet op handen en voeten. Men ziet dit ook terug in de evolutie van de geboorte naar volwassenheid. Onze hersenen zijn in staat om intelligenter en slimmer te worden, omdat ons (cel)geheugen de mogelijkheid heeft om steeds nieuwe informatie op te slaan. Toch gebruiken we nog steeds maar een klein percentage van onze hersenen en naarmate er meer gedigitaliseerd wordt, worden we steeds dommer, omdat we lui worden en zoeken naar pasklare antwoorden en oplossingen. We maken steeds minder gebruik van dat creatieve deel binnenin onszelf, waardoor we steeds meer eisen dat anderen het werk voor ons doen. Het computertijdperk is begonnen. Een computer heeft geen functie zonder een programmeur en geeft enkel informatie door die geprogrammeerd wordt en opgeslagen is in zijn bestanden. Het kan (nog) niet individueel werken. Er is altijd een menselijke interactie voor nodig. Zodra we als mens te veel afhankelijk gaan worden van internet ontstaat er een negatief collectivisme, wat individualiteit haast onmogelijk maakt. Dit is vooral te zien in de nieuwe generatie van jongeren die gericht is op digitalisering, waardoor persoonlijke interacties eerder egocentrisch en koel zijn. We hebben een nieuwe God gevonden en geloven (bijna) alles wat er geschreven en geprogrammeerd wordt zonder hierbij na te denken. 

Tijdens de ontwikkeling van de eerste mens op aarde ontstond er een conflict tussen de dierlijke en de menselijke vorm. De evolutie gaf de mens een andere vorm, waardoor hij kwetsbaarder werd en een prooi werd voor de dieren. De lichtwereld (engelen) zagen dit en ontdekte dat als ze niet ingrepen, de mens gedoemd was om uit te sterven. Vanuit mededogen zorgden ze ervoor dat ze bij iedere nieuwgeboorte een deeltje van de Goddelijke essentie lieten indalen. Deze Goddelijke essentie was puur en onbevlekt en droeg een bewustzijn met zich mee. Deze lichtessentie daalde in het lichaam en vermengde zich met de cellen en het fysieke DNA van de mens. De mens was nu instaat zichzelf sneller te ontwikkelen, daar ze een deeltje van de kennis van het Al-bewustzijn met zich meedroegen, het Gods-deeltje. Na het sterven ging dit Gods-deeltje automatisch terug naar de bron. Dit Gods-deeltje is de ziel. De lichtwezens ontdekten dat de ziel, na het afleggen van het fysieke lichaam, niet meer puur was. Het droeg het bewustzijn en het intellect mee van de mens, inclusief de levenservaringen die hij had opgedaan en de strijd die hij had geleverd om te overleven. Hierdoor kon de ziel niet meer samengevoegd worden met het All-bewustzijn. De pure lichtessentie was niet meer puur door de omstandigheden waarin de mens had geleefd. Vanuit de bron werd een nieuwe dimensie gecreëerd en Genezijde ontstond. Vele miljoenen jaren later kwamen er steeds meer dimensionele werelden binnen de All-kracht en ontstond er licht en donker. Deze donkere wereld werd door velen de hel genoemd en de mens nam aan dat er een donkere wereld bestond, geregeerd door Lucifer. Lucifer is een engel en de naam Lucifer staat voor de lichtbrenger. Velen vrezen lucifer, omdat hij je onderdompelt in duisternis, maar Lucifer is de grootste leermeester die de mens kan tegenkomen. Hij confronteert je met angst, waardoor je niet anders kunt dan vertrouwen. Hij confronteert je met macht en onmacht, om te groeien in eigenwaarde. Hij vertegenwoordigt de dualiteit tussen licht en donker, en toch werken deze krachten samen als één, als yin en yang. In vele religiën beweerde men dat Lucifer en Satan identiek waren. Satan is gecreëerd en in stand gehouden door de mens en heeft niets met Lucifer te maken. Satan vertegenwoordigt het ego, die macht boven liefde stelt en liefde gebruikt als machtsmiddel, een pressie om te verkrijgen wat hij wil, ten koste van het hoogste goed van anderen. Hij is de verpersoonlijking van het negativisme van de mens, die toegeeft aan verslaving, overheersing, macht en onmacht, gebruik en misbruik. Satan is geen creatie van God en is ook niet de tegenpool van God. Satan is een creatie van de mens, om angst in stand te houden, waardoor ze zichzelf goedkeuring geven om vast te houden aan bestaande structuren en patronen.

De donkere wereld werd door de lichtwereld uit noodzaak gecreëerd, omdat de mens,  gevangen in het web van zijn eigen onwetendheid en onvrede, niet bij machte was om de waarheid onder ogen te zien. Ook in deze wereld ontstonden er vele dimensionele werelden waarin de onbewuste ziel de waarheid over zijn leven kon ontdekken. Het doorbreken van deze vicieuze cirkel vraagt van de lichtwezens veel geduld en mededogen, die de taak kregen om steeds opnieuw naar de onderwereld reizen om de verloren zielen uit hun slaaptoestand te halen en hun bewust te maken van het pad van licht. Eenmaal deze zielen hun eigen inbreng erkennen worden ze liefdevol meegenomen naar de dimensionele wereld van licht en mogen ze herstellen van hun wonden. Tijdens dit genezingsproces krijgen ze inzicht in hun levensboek, de Akasha.

Als mens creëerden wij onze innerlijke hel, door de vele misstappen die we als ‘intelligent’ wezen begingen, door vele levens heen. Een dier dood enkel om te overleven en zichzelf van voedsel te voorzien. Dit is de natuurlijke orde en hiërarchie. De mens met zijn ‘ontwikkeld brein’ doet dit nog altijd, maar niet meer vanuit overlevingsdrang maar vanuit macht, bezit en structuur.

In mijn verlangen om de waarheid te zien werden mij vele visioenen toebedeeld over licht en donker en ontdekte ik de waarheid achter de waarheid, namelijk dat wij als mens niet superieur zijn, maar onderdeel van de natuurlijke wereld en slechts een klein deeltje zijn van de immense uitgestrektheid van het universum. We kregen als mens de mogelijkheid om te evolueren, om als ziel te groeien. We kregen de mogelijkheid om van de aarde een paradijs te maken vanuit het respect voor ieder levend wezen en toch konden we niet weerstaan aan het ego om de wereld naar onze hand te zetten. We trachtten de natuurkrachten te beheersen en beheersten hierdoor onszelf. Als mens zijn we geboren uit deze vijf elementen. Aarde, vuur, water, lucht (aardse alchemie) en ether (ziel). Hierdoor is het fysieke lichaam verbonden met de aarde en zijn we in staat om met iedere creatie van de natuur te communiceren en samen te werken. De natuur biedt ons alles wat we nodig hebben om te overleven en hierdoor heb ook jij als ziels-mens alles in je om te leven en te overleven. Als mens gebruiken we slechts één klein deeltje van ons bewustzijn, terwijl het bewustzijn van licht immens groot is. Velen zijn de verbinding met deze lichtkracht door onwetendheid en ongeloof verloren. Maar de lichtwereld is dit niet vergeten en ondanks het ongeloof van de mens trachtten ze ons ieder moment te helpen en je de weg te wijzen. Vanuit hun liefde voor jou steunen en ondersteunen ze je groei en moedigen ze je aan om je groeiprocessen te vervolmaken.    

Net zoals bij vele andere planeten komt er ooit een einde aan de planeet aarde en de vorm waarin wij ze herkennen en enkel de spiritwereld weet wanneer dit gebeurt. Deze verandering is niet alleen de schuld van de mens, maar is de natuurlijke evolutie van de aarde. De aarde werd ooit vruchtbaar en zal ook ooit zijn einde kennen. De mensheid zal verdwijnen, maar de ziel in zijn pure en onbezoedelde vorm zal terugkeren naar zijn essentie. Genezijde en de vele werelden hierin blijven gelukkig bestaan.

Sandra